ej, weź to przeczytaj

“ Zobaczyłem światło więc przyszedłem. Zadzwoniłem i otworzyłaś.
Nie przyszedłem rozmawiać, nie przyszedłem się kłócić,
nie przyszedłem prowadzić odwiecznej wojny.
Ja przyszedłem się kochać.

Mam już jeden nóż w plecach i nie ma tam miejsca na następne.
Odpada dylemat: kawa - herbata?
Przyszedłem się kochać.

Zobaczyłem światło więc przyszedłem. Zadzwoniłem i otworzyłaś.
Nie przyszedłem rozmawiać. Nie przyszedłem namawiać.
Nie przyszedłem zbierać podpisów. Nie przyszedłem pić wódki.
Ja przyszedłem się kochać. ”

Reposted from retro-girl

“ Oni spotkali się przypadkowo na ławce w tym parku. Zawiązuje się romans, pierwsza miłosna noc... Traktują to wszystko cynicznie, sportowo, gdyż tak sobie postanawiają, aby uniknąć komplikacji i rozczarowań. Lecz z czasem - przychodzi miłość. Wielka, obezwładniająca, rzucająca na kolana. Ale oni nie mogą w to uwierzyć; dręczy ich cyniczny początek. ”

Reposted from mindtrap

“ To jest pojebany świat, człowieku, ludzie już nie chcą odlatywać w kosmos, do gwiazd, chcą tylko udawać, że nic się nie dzieje. ”

Reposted from noicoztego

“ Kocham granice. Sierpień jest granicą między latem a jesienią; to najpiękniejszy miesiąc, jaki znam. Zmierzch jest granicą między dniem i nocą, a brzeg jest granicą pomiędzy morzem a lądem. Granica jest tęsknotą: kiedy oboje są zakochani, ale wciąż nie wypowiedzieli ani słowa.  ”

Reposted from noicoztego

“ Nauczyłem się szanować milczenie. Z największą ostrożnością wymawiam więc słowo 'dlaczego'. Ach, doskonale znam ten moment, gdy przysiada obok mnie ktoś i milczy. Słyszę wówczas niemal dokładnie ten skowyt w jego wnętrzu, odczuwam wysiłek, z jakim ukrywa szamotanie w sobie. Znam doskonale ten krzyk katowanego człowieka, krzyk, który jest tylko milczeniem. Nauczyłem się tropić go nawet wtedy, gdy twarz siedzącego obok jest tak zdyscyplinowana, że potrafi udawać uśmiech. ”

Reposted from noicoztego

“ Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada cicho na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.


Mój mistrz ”

Reposted from blackheartgirl

“ – Ustanowiliśmy regułę – szepnęłam. – W odróżnieniu od ciebie nie przestrzegam reguł. Nie dał mi szansy na odpowiedź. Jego usta spotkały się z moimi i okradły mnie z siły woli. ”

Reposted from blackheartgirl

“ wielu młodych ludzi nie wie czego tak naprawdę chce, a jak się nie wie czego się chce, to się ma czego się nie chce. ”

Reposted from wishyouwerehere

“ I znowu był czerwiec – łagodne, długie, wolno gasnące wieczory, wieczory które tak wiele obiecują, że cokolwiek się z nimi zrobi, ma się zawsze wrażenie porażki, zmarnowanego czasu. Nie wiadomo, jak najlepiej je przeżyć. Iść przed siebie, albo może zostać w domu i siedzieć przy szeroko otwartym oknie, tak żeby ciepłe powietrze, nasycone dźwiękami lata, weszło do pokoju i zmieszało się z książkami, z ideami, z metaforami, z naszym oddechem. Ale nie, to także nie jest sposób, to nie jest możliwe. Można ich – tych niekończących się wieczorów – tylko żałować, kiedy już przeminą, kiedy dzień będzie coraz krótszy. Są nieuchwytne. ”

Reposted from retro-girl

“ Pewnego dnia wyjdę z domu o świcie, tak cicho, że nawet się nie zbudzicie. I pójdę, i będę wędrować po świecie, i nigdy mnie nie znajdziecie. ”

Reposted from blackheartgirl

“ Dzięki oddechowi uświadamiasz sobie własne chaotyczne próby naprawiania sytuacji. Zawsze możesz skupić się na oddechu zamiast na gorączkowych działaniach, dzięki czemu nauczysz się, że nie musisz od razu wszystkiego naprawiać. Niektóre sprawy lepiej zostawić własnemu biegowi. To bardzo ważna umiejętność. ”

Reposted from retro-girl

“ Każdy, absolutnie każdy człowiek na świecie ma w sobie coś, co wymaga uleczenia. Przebaczenia, akceptacji, ukochania. Ale aby tego dokonać, trzeba stawić czoła temu, czego najbardziej się boimy, aby przejść przez swoją „ciemną noc duszy” – po niej pojawia się olśniewająco piękny świt! Warto przez tę „ciemną noc duszy” przejść, aby na zawsze już siebie uwolnić i dokonać transformacji. Aby z larwy wykluł się motyl. Większość ludzi woli pozostać w formie larwy, w stanie hibernacji – ponieważ tak jest wygodniej, bezpieczniej i nie trzeba wykonywać wielkiej pracy. A przebudzenie się jest wielką pracą. Wymaga odwagi i wielkiej energii – wąż zrzuca starą skórę, z larwy wykluwa się motyl, a człowiek staje się przebudzony, świadomy. ”

Reposted from retro-girl